Petang tadi, saya berada di hujung benua Asia - Tanjung Piai. Kawasan Taman Negara itu dilengkapi dengan pelbagai kemudahan bagi orang ramai melawat kawasan paya bakau. Pasti menyebabkan pengunjung berpeluh terutama di waktu tengah hari.
Di akhir lawatan itu mereka boleh mendapatkan sijil khas.
Sijil itu berbunyi, "This certificate bears witness that the person of .....has reached the geographical marker which is officially designated as the southernmost tip of mainland Asia located at Tanjung Piai, Mukim Serkat, 82030, Pontian, Johor Darul Ta'zim, Malaysia on .......2009". Ditandatangani oleh Pengarah Johor National Park Corporation. Jangan lupa ambil sijil tu, selepas lawatan. Kena bayar sikit la.
Saya juga sempat bertemu dengan pengusaha yang menyediakan makanan dan minuman sebelum masuk ke Taman Negara itu. Hanya gerai bukannya restoran. Mengapa tidak membuka restoran kak oi? Kemudahan elektrik tiada di situ. Apa? Mengapa jadi begini? Bukankah di Taman Negara itu sudah ada elektrik.
Eloklah pihak berwajib melihat masalah Kak Fauziah tu. Menurutnya, beliau mahu memajukan tanah miliknya yang terletak berdekatan dengan Taman Negara itu. Macam-macam projek. Tetapi disebabkan tiada kemudahan asas, maka niatnya terbantut untuk membuka resort. Ada juga pihak yang 'mengintai' tanahnya itu. Tetapi beliau tidak mahu menjualnya. Beliau tidak mahu duit 'sekepok' tetapi mahu memajukan tanahnya.
Maka ketika 'pekena' teh tarik dengan Koma di situ, kami berpeluh-peluh kerana tiada kipas dan cuaca pun amat panas sekali. Kami turut menjeling di sebelah gerai Kak Fauziah yang kelihatan seolah-olah 'ada kerja-kerja' membina resort di situ.
Kak Fauziah menjelaskan, beliau menyewa tempat yang belum siap itu kepada pekerja yang sedang menyiapkan satu projek di taman negara. Sewa sebagai tempat duduk dan meletakkan barang-barang pembinaan mereka. Sewanya murah sekali.
Bila lagi nak siap resort itu kak oi?
"Entahlah... mungkin saya nak buat projek lain."
Projek apa kak?
Projek sarang burung.
Sarang burung?
Buatlah apa yang terbaik kak oi. Tanah, tanah kakak.
No comments:
Post a Comment